برای همشاگردی که دیگه نمیاد

بدست • 13 سپتامبر 2022 • دسته: نوشتار
این نامه یک همشاگردی بود ، برای همکلاسیش که دیگر نیست .
به کجا میروی با این همه شتاب ؟!.
من هنوز سر کوچه مدرسه منتظرتم
سر کلاس صندلیتو نگه داشتم
به معلم گفتم هنوز دیر نکرده ، میاد
دیر که می کنی دلم می لرزه ، دیگه دیر نکن
من به تو و رفاقتت عادت کردم ، تنهام نزار
فکر می کردم برای همیشه ( سایه ات ) بر سرمِ
کجا با اینهمه شتاب ؟
دیروز یک شاخه گل گذاشتم رو صندلیت ، دیگه گریه نمی کنم
اما ، مدرسه هم نمیرم
کوچه ها داره خلوت میشه ، تو حیات مدرسه دیگه کسی کشتی نمی گیره .
امروز کسی دنبالم نیامد ، فهمیدم خورشید داره غروب می کنه
فردا میام می بینمت ، منزل نو مبارک ، مواظب خودت باش ، فکر تنهائی منو نکن .
برام صندلی نگهدار ، حتما کنار خودت باشه .
یازدهم آگست ۲۰۲۲ ، نادر انتظام .

دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.