پر پرواز من
بدست mreza • 13 سپتامبر 2022 • دسته: نوشتارپر پرواز من
سجده گاه سحر های نیاز من
همزاد و هم راز من
آفتاب روزهای نیاز من
مهتاب شب های تاریک من
درخشنده ترین ستاره بر آسمان من
سینه های دماوندت عریان شده
نا محرمان ولگرد بیرونند ، بپوشان سرت را با خون سیاوش
هوا آلوده است ، سینه ها تنگ ،
چشمان همه پر خون ، لب ها دوخته
صدا خاموش ، درب قفس بسته
وطــــــــــــــــــــنم ، چوب حراج بر کمرت می زنند
آهـــــای کسی اینجا نیست ؟
رهبری اشغالگران موروثی میشود ؟
آه ، که نیازم به یک زن است ، چه مردان همه در خوابند
وطنم ، آرام جانم ، چه غریبی در قربت وطن !!
سجده گاه من ، مادرم ، نه بینم ترا غمگین
مژده ، فردا قبل از طوع آفتاب ، یک ایراندخت می آید
و تو چادر سیاه غم از سر بر می کشی .
۲۷ آگوست ۲۰۲۲ ، نادر انتظام .